Септемвриско утро 2008 малите ученичиња за прв пат го пречекорија училишниот праг. Училишните дни непрестано се движеа и секојдневни искуства учениците нижеа. Беа вредни и работливи, немирни и скокотливи, палави и бесни па клупите им стануваа тесни.
Секојдневно растеа и нови доживувања се пластеа. Први солзи радосници, први единици и петки, први лапсузи и смешки, први симпатии и љубовни грешки. Наставниците во летот ги следеа и секојдневни насоки им делеа.
Денес кога последниот час ќе пројде, секој ученик по својот пат ќе појде. Го напуштаат училишното гнездо, со желби секој да го пронајде своето место.
Летајте слободно ученици наши, животот е пред вас и тоа нека не ве плаши! СРЕЌНО!
Елизабета Георгиевска