ПОКАНА за запишување ученици во прво одделение во учебната 2020/2021 година

Врз основа на член 60 и член 183 став 3 од Законот за основно образование (Сл.весник бр.161 /19) и член 3-б став 1 од Уредбата со законска сила за изменување и дополнување на Уредбата со законска сила за примена на законот за основно образование за време на вонредна состојба ((Сл.весник бр.116 од 05.05.2020 год.) општинско основно училиште ,,Дане Крапчев“ – Скопје објавува

ПОКАНА

за запишување ученици во прво одделение во учебната 2020/2021 година

Право за запишување  во прво одделение имаат:

  • деца родени 2014 год., односно кои до крајот на календарската 2020 година ќе наполнат 6 години.
  • деца кои до 31 јануари 2021  ќе наполнат 6 години, по барање на родителот и со добиено мислење од педагог и психолог од училиштето.

За запишување во прво одделение потребни се следните документи:

  • Лична карта од родител  – на увид
  • Извод од матична книга на родени за детето (може и копија)
  • Врз основа на член 60 став 2 при запишувањето на детето во прво одделение родителот, односно старателот е должен да достави:
    1. Потврда за примените задолжителни вакцини за детето, издадена од надлежна здравствена установа. Потврдата за примени вакцини треба да се земе од советувалиште за вакцини или т.н. вакцинални пунктови.
    2. Потврда од стоматолошки преглед издадена од надлежна здравствена установа. Потврдата за систематски преглед на заби може да се извади од поликлиника, каде што има ординација за детска и превентивна стоматологија.
    3. За  запишување на дете со попреченост во прво одделение родителот, односно старателот е должен да достави и Мислење/функционален профил од комисијата за проценка на деца и младинци за дополнителна образовна, социјална и здравствена поддршка според МКФ.
    4. За запишување на детето кое ќе наполни шест години до 31 јануари 2021, потребно е  претходно родителот односно старателот да поднесе  писмено Барање за запишување  во училиштето кое може да се превземе ТУКА и по добиено позитивно Мислење од педагогот или психологот

Запишувањето го спроведува Комисија за запишување на ученици во прво одделение и истото ќе се реализира во текот на месец јуни. Родителот/старателот потребно е прво електронски да пополни Пријава за запишување на ученици во прво одделение која може да ја превземе Т У К А и истата да ја достави електронски  на e-маил: www.upisnaprvacinjadk@gmail.com или да ја пополни во самото училиште секој работен ден од 08 до 12 часот. По доставената пријава родителот, односно старателот ќе биде контактиран телефонски од страна на Комисијата за запишување на ученици во прво одделеление. Пред да се изврши опсервација, родителот односно стрателот е должен да ја достави потребната документација за детето, според барањата во јавната покана, а во согласност со Законот за основно образование.

Реонизација на училиштата

Врз основа на член  63 од Законот за основно образование (Сл.весник бр.161 од 05.08.2019 год).:

  • Родителот, односно старателот има право да го запише детето во основното училиште во реонот во кој живее или каде што постојано престојува.
  • Основното училиште е должно да ги опфати учениците од својот реон.
  • Родителот, односно старателот може да го запише детето во друго основно училиште во истиот или друг реон ако за тоа има согласност од училиштето во кое се запишува и од училиштето од реонот во кој живее или каде што постојано престојува. За запишување на ученик од друг реон, потребно е родителот да покрај согласноста од училиштето од реонот во кој живее или каде постојано престојува, да достави и Барање за запишување во прво одделение кое може да се превземе ТУКА.
  • Основното училиште може да запише ученици од друг реон или од друга општина само доколку има слободни места за запишување или доколку ученикот од другиот реон или општина нема можност за следење на наставата на својот мајчин јазик во својот реон односно општина.

НАПОМЕНА:

  • При запишување на детето во прво одделение родителот, односно старателот е должен да ја достави целата наведена документација во огласот.
  • Родителот, односно старателот ако ученикот не го запише во рокот утврден во членот 60 став (4) од Законот за основно образование , односно член 3-б став 3 од Уредбата со законска сила за изменување и дополнување на Уредбата со законска сила за примена на законот за основно образование за време на вонредна состојба ((Сл.весник бр.116 од 05.05.2020 год.) од или ако не му овозможи на своето дете да ја исполни обврската за задолжително основно образование и воспитание (член 8 став (2)), како и доколку родителот, односно старателот не достави целосна, комплетна и валидна документација пропишана со  Законот за основно образование, одговорноста ја сноси родителот, односно старателот.

Мај 2020                     Комисија за запишување на ученици во прво одд

Директор: Виолета Стоилевска

Третонаградени творби на ликовниот и литературниот конкурс во категорија од VI-IX одд.

Да се заштитиме седејќи дома и творејќи

       Животот е мозаик составен од светли и темни полиња, меѓу нив прошаран и со сите нивни свели и темни нијанси. Јас сѐ уште го живеам моето детство , најубавиот период од животот, барем така ги слушам ми велат постарите иако сѐ уште не сум го почуствувал тоа и не ги разбирам. И фразата дека животот е мозаик сум ја слушнал и самиот не знам од каде, но како растам така станувам свесен дека можеби и има вистина во тоа што го велат поискусните и помудрите од нас. Тоа го почуствував пред извесно  време, доволно долго за да сфатам многу работи за животот иако сум сѐ уште мал.  

           Беше вторник, десетти март кога отидов втора смена во училиште. Тој ден како и сите други денови се радувава што ќе излезам од дома, што ќе ги видам другарчињата, но бев и малку нервозен што тој ден имавме тест, а тестовите на секој од нас учениците и не ни се баш драги. Супер си поминав дента, супер поминав и на тестот, но кога завршија часовите разбрав дека од утредента нема да одиме на училиште наредните две недели. Не можам да опишам како јас и моите другарчиња скокавме од радост, всушност и бевме начуле дека се случува нешто, дека се појавила некоја заразна болест, но не ни бевме свесни што навистина значи тоа и колку е опасно, нас во моментот ни беше важно дека сме ослободени дома. Пресреќен отидов дома.Го фрлив ранецот онака со олеснување и ѝ кажав на мајка ми која беше веќе информирана.  Супер беше првите ден, два, три. Дома сите собрани како одамна што не сме биле, освен што не одев на училиште и мајка ми беше дома па се грижеше за нас , ни удоволуваше и правеше сѐ она што морав да го правам секој ден сам дури одев на училиште, а таа на работа. Поминуваа деновите и полека сфаќам дека не е сѐ така наивно како што ми изгледаше на почетокот.Моите постојано слушаа вести на телевизија,  а јас ја гледав нивната загриженост и полека сфаќав дека ситуацијата е сериозна. Иако ни беше досадно дома, несмевме да излегуваме надвор со сестра ми и постојано седевме дома. Не можев да одам ниту до малскиот кош да си поиграм кошарка со другарчињата, нешто во што навистина уживам. Наскоро почна да ми станува потешко и полошо дома, во однос на тоа да одам во училиште и да си другарувам со другарите. Постојано слушав дека ако седам дома ќе се заштитам од тоа зло, од заразната болест која ни го окупираше нашето секојдневие и нашите животи и ја демне мојата околина и сите драги луѓе кои сега сфаќам колку ми значат. Тоа зло кое ми го смени моето убаво, безгрижно  детско секојдневие , ме затвори дома, ми го ограничи движењето, заборавив како е веќе да  излезам на улица или во продавница слободно и сигурно како порано. Но сепак  верувам дека јас како и сите ние ако сме дисциплинирани и послушни луѓе, како што кажуваат на телевизија, ќе придонесеме да се спречи ширењето и да се уништи ова зло што нѐ обзеде. Животот ми се смени за кратко, но од сето ова  јас почуствував поголема топлина во домот, овој краток период како да нѐ зближи сите дома и ни покажа колку сме си важни едни на други, колку си требаме и колку си значиме. Моите како и многу други родители постојано беа во трка со времето и животот. Сега дома имам постојано топол ручек, некое домашно колаче од мајка ми но и разговор, игри, анимации и многу други креативни работи што порано немавме време да ги правиме. Освен тоа од самиот почеток на ситуацијава и од училиште имаме задолженија за да можеме успешно да ја завршиме оваа учебна година, па со тоа побргу и поубаво ми поминува времето, учам, ги праќам домашните работи на наставниците потоа чекам одговор и така…Ах другарчиња мои си седиме дома со цел да се заштитиме сами себе но и другите, но сфатив дека слободата која толку често сме слушале дека е важна, а толку тоа сме го потценувале, навистина била важна. И сега седејќи дома и пишувајќи го ова си замислувам како ќе помине ова за кусо време и повторно сите ќе  се вратиме на своите обврски, ќе играме,  ќе бидеме слободни како птици , но сите ние ќе научиме важна животна лекција.

         Седам дома, учам, творам, го живеам животот но не како до сега по свое, туку како ќе ни наложат, по нечии туѓи препораки, но секое лошо за добро е , како што рекле старите. Ајде по сето ова сите да излеземе победници, сите да сфатиме колку е важно прво сите да сме живи и здрави, да сфатиме колку е важно да си направиме муабет со соседот за времето или за некоја друга општа работа без притоа да не го гледаме во очи и избегнуваме старвувајќи дека можеби ќе нѐ зарази. Благодарение на оваа подмолна болест, сфаќам дека и не било сѐ така црно како што сме си мислеле, сега сфаќам дека животот  бил убав. Седам дома учам, творам и го чекам подоброто наше утре.

Дарио Ристовски 7-3 одд

Цртежот е на Давид Цветковски 8-3 одд.

5 Мај – Ден на Македонскиот јазик

Вечен идеал на македонскиот народ беше создавањето на свој литературен јазик врз кој ќе ја гради својата култура. Денес тој идеал е остварен. Ние имаме свој литературен јазик на којшто учиме, зборуваме и твориме. Твориме на наш литературен јазик, на македонски јазик. Горди сме поради тоа, но колку што сме горди со него, уште поголема и посвета е нашата обврска да го браниме и чуваме како зеницата во окото. Нема ништо помило и поскапо од мајчиниот јазик! Македонскиот јазик претставува најголем скапоцен дар којшто со години и векови н’е чувал од многу силни ветришта, бури и виулици… Јазикот за еден народ е негово духовно богатство! Јазикот е единствена наша татковина. С’е додека го чуваме, го негуваме, го вардиме јазикот наш македонски-ќе ја имаме и татковината! Во нашето училиште “Дане Крпчев”, секоја година го одбележуваме Денот на македонскиот јазик со соодветни активности. И оваа година, под вакви околности, кога наставата и сите воннаставни активности се реализираат преку далечинско учење, а учениците учат и творат од дома, имаме особена чест да ви го претставиме Македонскиот јазик со сета раскош, топлина, восхит, убавина, значење,истрајност и заљубеност. Среќен ден на Македонскиот јазик!

Во продолжение погледнете ги творбите на нашите ученици во чест на Денот на Македонскиот јазик

Третонаградени творби на ликовниот и литературниот конкурс во категорија од II-V одд.

Мојот мачор Црнко

Јас имам мачор црн,

поголем е од диња,

дебел е ко свиња!

Ех, тој досаден Црнко,

само во гајби лежи

и сѐ повеќе тежи!

Никој не го сака,

е тоа му е мака!

Досаден е, само пишти,

како да го тепаат, вришти!

Јас имам мачор црн,

поголем од диња,

црн ко тиња!

Давид Арнаудов 5-4 одд.

Цртежот е на Семир Сехралтиќ 5-2 одд

Второнаградени творби од ликовниот и литературниот конкурс во категорија од VI-IX одд.

Цртежот е дело на Дина Шабановиќ IX3 одд.

Да се заштитиме седејќи дома и творејќи

                Дома сум веќе четврта седмица, училиштето е затворено. Ретко излегувам, само во двор. Гледам и не можам да верувам. Се радувам кога гледам дека природата полека започнува да се буди. Сега како никогаш претходно  човек може да ја набљудува природата.

                Ги нема звуците на автомобилите, по улиците ги нема и бучните мотори, ги нема нервозните возачи, забрзаните луѓе по улиците. Го  нема џагорот на децата кои одат или се враќаат од училиште. Нема никој, нема ништо.

На улиците има само бездомни кучиња. И тие се чудат  и сигурно се прашуваат, каде се луѓето, каде заминале?

                Влегувам дома, отворам интернет, гледам видео клипови  снимени со дрон  во мојот град, во  моето Скопје. Тажно е, празно, во прв момент гледам чисти улици зеленило покрај тротоарите , расцутени  цвеќиња , но нема живот, ги нема луѓето. Ги гледам снимките од Рим, Венеција, Париз,  Њујорк, Лондон, Пекинг, не можам да верувам, тие милионски градови сега се празни. Светот застана.

                 Кој би рекол ? Зарем е можно?

                 Никогаш не помислував дека светот може да застане . Дека таа огромна кошница ќе се смири, ќе мирува. Дека човек од човек на улица ќе се плаши, дека луѓето ќе бегаат едни од други. Дека нема да можеш да си купиш храна, дека нема да можеш да излезеш кога сакаш. Дека пролетното сонце ќе го гледаш само низ прозорец. Но се случи и тоа. Сите сме во шок. Светот се бори против мал, невидлив убиец.  Сѐ  ова е толку неверојатно и збунувачко. Сите постојано се прашуваме, ќе издржиме ли, уште колку  ќе трае  ова, уште колку луѓе ќе заболат , колку ќе се излечат, ќе се најде ли лек,  ќе издржат ли докторите, ќе има ли доволни маски, ракавици , ќе излеземи ли како победници?

                  Веројатно уште долго ќе се прашуваме, уште долго ќе бидеме затворени дома, уште долго ќе се будиме и легнуваме со гледење  вести. И јас редовно ги слушам иако претходно никогаш не сум го правела тоа.

Најчесто употребувани зборови овој месец се: Корона, Ковид 19, Филипче, респиратори, полициски час, карантин, пресконференција….чудни некои зборови.

Се прашувам ќе издржат ли сите? Ова ни е можеби некое предупредување од природата дека има и посилни од нас луѓето.

Сите велат кога ова ќе заврши ќе мора да живееме со побавно темпо, ќе мора да мислиме повеќе на себе, на нашето здравје, на нашите семејства, ќе мора повеќе да се сакаме себе си и природата.

                     Знам дека ќе излеземе како победници.Знам дека ќе го победиме невидливиот убиец. Знам дека  светот повторно ќе продолжи да живее. Но знам и дека човекот ќе треба да сфати дека не е најмоќен. Дека малите и невидливите нешта се најмоќни и најголеми. Против нив си немоќен.

                                                                                                                                       Лорина Јакимовска 8/4 одд

Второнаградени творби на ликовниот и литературниот конкурс во категорија од II-V одд

  Цртежот е дело на Анастасија Ивановска 4-3 одд.

Да се заштитиме седејќи дома и творејќи

Седете дома

затоа што ѕвонат звона

со вирусот Корона.

Вирусот Корона

се шири како

брза дијабола.

Мораме да седиме дома

бидејќи Корона

 е на слобода.

Не треба дома да тагуваме,

треба да се забавуваме!

Ведран Вељковиќ 3-4 оддд

Првонаградени творби на ликовниот и литературниот конкурс во категорија VI-IX одд

Да се заштитиме седејќи дома и творејќи

    Поминувањето на времето со семејството и нашите најсакани во денешно време станува сѐ подрагоцено. „Брзиот“ начин на живот, потрагата по „подобар“ живот и материјални вредни добра го окупираа целото човечко секојдневие. Родителите се борат за да им обезбедат на своите деца подобро училиште, подобра гардероба, подобри услови за живеење, а децата пак следејќи го нивниот пример, се борат да бидат најдобри, најпаметни и најсакани во околината, да бидат во центарот на вниманието и да се натпреваруваат во секој поглед со другите. Не велам дека натпреварот не е потребен, напротив, натпреварот е исклучително важен за да се изградиме како храбри и здрави личности, но натпреварот треба да се однесува на вистинските вредности, а наградата да не биде материјално добро туку успех кој ќе придонесе нашето општество да биде прекрасно место за живеење во кое ќе владее мир, разбирање, еднаквост и меѓусебна почит. 

Во време во кое сите некаде брзаат, сите „немаат време“ и забораваат што значи „да се живее“, се појави еден толку навидум мал, а всушност огромен проблем кој го надвисна секого од најмлад до најстар и кој покрај сите негативни страни, има исклучително поучни и позитивни страни. Сега навистина учиме како да се заштитиме себе си и нашите најблиски, како да бидеме креативни и да создаваме, работиме и учиме од дома и што е најважно овој проблем ни покажува дека домот е местото во кое сме најбезбедни. Денес кога надвор не е безбедно, затоа што човештвото се бори со вирус кој нанесува огромни штети и ни го менува секојдневието, навиките и начинот на живот, сите ние сме должни да помогнеме во таа борба, да бидеме храбри и силни и да придонесеме светот да ја воспостави потребната рамнотежа која дефинитивно овој тивок непријател ја уништува. Да се биде храбар во овој период, значи да не се престане со извршување на обврските и задачите кои сме ги имале пред настанувањето на оваа ситуација. Напротив, во ова време во кое сите поминуваме повеќе време во нашите домови, потребно е нашата креативност да дојде до израз, да ја ослободиме нашата светла страна, да го ослободиме писателот, уметникот, дизајнерот или музичарот кој се крие во нас. Сите ние треба да создаваме креативни творби, да шириме позитивна енергија и на тој начин да се заштитиме седејќи дома и творејќи. Здодевност – збор кој може да се слушне кога човек не е задоволен од себе и она што го прави. Периодов навистина може да биде здодевен доколку домот го претвориме во затвор, доколку чувствуваме дека седејќи дома сме непродуктивни и не постигнуваме ништо што можеме да постигнеме доколку го поминуваме времето, надвор, на работа, на училиште, со пријателите. Затоа не треба да дозволиме ова да се случи, нашите домови се местата во кои може да се произведат творби кои можат да станат ремек-дела, нашите домови можат да се претворат во галерии, библиотеки, канцеларии, во кои ние ќе бидеме творци на прекрасни нешта, на нови дела на кои сите ќе се восхитуваат. Времето поминато со нашите семејства ни овозможува да создадеме спомени кои ќе останат засекогаш. Во овој период семејствата можат да бидат инспирација за сите деца. Поминувањето на времето дома, денес значи дека се штитиме себе и сите други. Сликање, цртање, пишување, читање, правење на она што нѐ исполнува и нѐ прави среќни, значи творење, создавање на творби кои нѐ прават горди, кои можеме да ги споделиме со другите и да ги поттикнеме останатите истото да го сторат. За момент можеме да се воздржиме од пролетните прошетки, детските игри и поминувањето на времето со другарчињата, за миг мора да се жртвуваме, ако воопшто ова подразбира жртва, затоа што миговите со семејството не може да се сметаат за жртва.

Да останеме во нашите домови! На овој начин ќе се заштитиме и ќе ги заштитиме сите во нашата околина. Да бидеме креативни! На овој начин ќе создадеме творби за кои можеби не би ги создале доколку овој вирус не се појавеше. Седејќи дома и творејќи, ќе се заштитиме од тивикот непријател, ќе извојуваме победа, ќе станеме подобри и покреативни луѓе. Ова е војна во која сите ние ќе бидеме победници, а при тоа оружјето за победа е многу едноставно и секој може и го има, а тоа е дом, семејство и креативност.Во минатото за да се победи во војна, потребно било да се има војска и оружје. За среќа ваквите војни ги нема веќе, но и ова е војна, но војна на целиот свет против еден непријател, за кој единственото оружје е времето поминато со семејството и времето поминато творејќи. Нема полесен начин за победа! ДА ГО СТОРИМЕ ТОА!

Тео Јовиќ 8/2одд

Цретежот е дело на Михаела Стојменовиќ 9/3одд

Првонаградените творби на ликовниот и литературниот конкурс во категорија од II-V одд.

Смешна песна!

Жирафата не може да помине низ врата,

нејзиното име е баба Ната!

Бабa на дедо колачи му прави,

па заборави да ги прошета нејзините крави!

Доста е со стари лица, време е за неколку вица!

Книгата ја чита Раде,

а магарето ја јаде!

Денес имав големи маки

-ги изгубив моите мустаќи!

Лош ден е за Боки,

се поплави во смоки!

Десна нога прво.

Гледај! Коза на дрво!

Во фармата, коњот муви гази,

а кравата почна да лази!

Давид Арнаудов 5/4 одд

Цртежот е дело на Калина Филиповска 4/3 одд

Резултати од литературниот конкурс

Почитувани ученици

Најпрво би сакале да ви се заблагодариме за вашето учество на литературниот конкурс “Да се заштитиме седејќи дома и творејќи” и на сите да ви честитаме за прекрасните творби.

Комисијата составена од тројца наставници Јагода Филиповска, Катица Стојчевска и Елена Малинова ги прочита творбите и ги рангираше на следниот начин:

Категорија 2-5 одделение

  1. 2 CUBER 5  Давид Арнаудов 5/4 одд
  2. Anonimus 3  Ведран Вељковиќ 3/4 одд
  3. 1 CUBER 5  Давид Арнаудов 5/4 одд

Категорија 6-9 одделение

  1. Јо Т8   – Тео Јовиќ 8/2 одд
  2. Тарки 8 – Лорина Јакимовска 8/4 одд
  3. Баскет 7 – Дарио Ристовски 7/3 одд

Творбите можете да ги прочитате со кликање на линкот на шифрата.

Другите творби може да ги прочитате на следниот линк